"Пагоня" і "Маладзёжная"

 Учора, 12 сакавіка, у Палацы мастацтваў адкрыліся дзве цікавыя выставы: "Пагоня-20", прысвечаная 20-годдзю суполкі, і "Маладзёжная-2011" - з творамі маладых мастакоў.


Сённяшняя "Маладзёжная", у прынцыпе, як і адпаведныя праекты мінулых гадоў, асабліва не ўразіла. Ад моладзі чакаеш правакацый, эпатажу, дыскусіі. А тут - усё гладзенька, "прычэсана", як кажа Руслан Вашкевіч, нібы вучнёўская справаздача. Гэта не сучасны ўзровень моладзевых праектаў. Ды і ніжнія залы, адведзеныя пад маладзёжную выставу, не зусім прэзентабельныя, недастаткова асветленыя - і, у рэшце рэшт, атрымоўваецца гэткая справаздача выпускнікоў мастацкіх спецыяльнасцяў. Цікавыя творы, канечне, ёсць, але ў сукупнасці - нічога канцэптуальнага. Хоць і абвяшчалася, што ўдзельнічаць у выставе можа любы малады аўтар, незалежна ад членства ў Саюзе мастакоў - гэтай атавістычнай прыкметы прафесійнай годнасці ; казалі і пра жорсткі адбор, які ладзіўся - нібыта здаваць свае працы стаялі цэлыя шэрагі...
І я не думаю, што ў нас бы не знайшлося дастаткова маладых, каб зрабіць сапраўды амбітны праект і задзейнічаць усе залы Палаца мастацтваў (прыкладаў шэраг - узгадаць той жа "Дах"). Ды і наогул, мастак павінен быць маладым па духу, а не па ўзросту. А часта, на жаль, сустракаеш,  наадварот, аўтараў з заімшэлай творчай свядомасцю.
Зразумела, што такі вынік прадвызначаны пазіцыяй кіруючых колаў - у мастацтве і не толькі - якую яны займаюць у адносінах да маладога пакалення.

"Цывілізацыя"

Праца маладога мастака Васілія Зянько

Павел Амялюсік "Мультыплікацыя"

Раман Сустаў

Віталь Гуназа

Дар'я Кавалько "Горад"

Соф'я Піскун "Евангеліст Лука"

Алена Паплыка "Фуга"

Больш спадабалася мне выстава суполкі "Пагоня". І няхай няма тут ультрасучасных знаходак, асаблівых контркультурных правакацый і інш. Гэта, хутчэй, класічнае мастацтва. Але затое ў залі ўлоўлівалася станоўчая энергетыка, панавала атмасфера шчырасці і творчай свабоды. (І справа не толькі ў наяўнасці прац нонканфармісцкай скіраванасці таго ж Пушкіна ці Марачкіна.) Былі творцы з усёй Беларусі, людзі без распаўсюджанай у сталіцы фанабэрыі, уласцівай як чальцам афіцыйных творчых арганізацый, так і неафіцыйнаму "прасунутаму" бамонду.
Выстава "Пагоні" павінна была адчыняцца перфомансам "Механёраў культуры" - гэта, дарэчы, была адна з прычынаў, што выклікала ў мяне цікавасць да мерапрыемства. Забаранілі зверху! Як гэта недарэчна бывае ў нашых зацкаваных і запалоханых чыноўнікаў. Шкада Зміцера Юркевіча - гэты хлопец ні ў якіх "нячэсных" справах ніколі не быў замяшаны.
Паступілі звесткі, што і некаторыя вострасацыяльныя працы былі зняты неўзабаве пасля адкрыцця... Што ж - "мы зразумелі, у якой краіне мы жывем"... Толькі чыноўнікі не разумеюць, што гэта супраціў не палітычны, а культурны - супраць "улады цемры", агрэсіўнага невуцтва і татальнага запалохвання.

Праца Аляксея Марачкіна нагадвае нам пра падзеі 19 снежня ("Шчытаносцы")

Інсталяцыя з джынсу, прысвечаная газеце "Наша ніва"

Алена Лось "Цар мяжы"

"Пакутнікам Беларусі" (выяўлена паэтка Ларыса Геніюш)

Ю. Гудзіновіч "Навальніца"

Фальклорны гурт на адкрыцці

Мой сябар-літаратар Андрэй Дзічэнка разам са сваёй сяброўкай Ленай

Інсталяцыя "Беларуская піраміда", на якой мог напісаць сваё пажаданне кожны наведвальнік

Ігар Марачкін "Суб'ектыўная рэальнасць"

Праца Лявона Грышчука на біблійны сюжэт ("Адкрыццё Яна 6:8")

Было шмат выяў на язычніцкую тэматыку

Янка Рамановіч - таленавіты малады мастак з Берасцейшчыны

Зноў Янка

Працы Віктара Маркаўца і Алеся Разанава з нізкі "Адваротная сіметрыя"

Сапраўдны "полак", а падпісана "Электарат"

Ігар Марачкін, сын Аляксея

Аляксей Марачкін

Мая жонка Таццяна з выдатным мастаком-аквалерыстам Міколам Аўчыннікавым з Маладзечна. Акрамя пейзажнай акварэлі, Мікола працуе ў рэчышчы нефігуратыўнага мастацтва, "светлага авангарду"